اقتصاد مقاومتی و تجارت جهانی

مدتها اسرائیل ادعا می‌کرد که: قدس تعلق به قوم یهود دارد، و باید در اختیار کنست باشد و پایتخت اسرائیل گردد! بعد که آنجا را اشغال کرد، قوم عرب ادعا کرد که قدس عربی است، و باید به اعراب برگردد! اما هشتاد سال این ادعای او طول کشید، و کاری نکرد بلکه آن را وسیله رشوه گرفتن از یهودیهای قرارداد، که اخیرا آمریکا نیز آن را معامله قرن نام نهاد. و ادعاد کرد که قدس متعلق به آمریکا است، اگر بخواهد میتواند به اسرائیل ببخشد. اعراب گرچه در شعار با معاله قرن مخالفند، ولی در اتاق‌های دربسته چیز دیگری می‌خواهند! امام خمینی بود که ادعا کرد: قدس به اسلام تعلق دارد، و باید حرف اول مسلمین شود. به همین دلیل روز جمعه آخر ماه رمضان را، روز قدس اعلام نمود تا مردم با راهپیمایی خود به سوی قدس، در انجا نماز بخوانند. ولی سه ضلع مثلث استکبار یعنی دولتهای عربی و غربی و عبری، با هم متحد شدند و مانع تحقق قدس اسلامی‌شدند. آن را امریکایی یا اسرائیلی و حتی عربی می‌دانند، ولی اسلامی‌نمی‌دانند! زیرا که در این صورت، فوری آزاد می‌شود، و جلوی لفت ولیس سران آنها گرفته می‌شود. فرمول جریان وجوه نقد دراین سه قطب، به شرح زیر بود: اسرائیل به بهانه ترس از اعراب، از امریکا کمک مالی دریافت می‌کرد، تا خود را تقویت کند! اعراب هم مانند مصر و اردن و حتی فلسطینی‌ها، از ترس اسرائیل دست به دامن آمریکا شده، آنها هم معادل همان مبلغ کمک مالی می‌گرفتند، و البته فلسطینی‌ها بیشتر! فلسطینی‌ها به بهانه تحریک غیرت عربی، خود را درمقابل اسرائیل ضعیف نشان می‌دادند، تا از سران عرب کمک مالی دریافت کنند! از جمله عربستان و امارات در این کار پیشقدم بودند. فلسطینی‌ها از این هم زرنگتر بودند! نه تنها از سران آمریکا و اعراب کمک مالی دریافت می‌کردند، بلکه به بهانه نفوذ ایران، از اسرائیل نیز کمک(یا غرامت) دریافت می‌نمودند. لذا از سه طرف حمایت مالی می‌شدند. جالب تر این که ایرانی‌ها را، متهم به کمک مالی به فلسطینی‌ها می‌کردند! براین هوک و پمپیو بارها گفته اند: که ایران بجای کمک به فلسطین، این پولها را خرج ملت خود کند. اما فلسطینی‌ها از ایران هم، کمک مالی دریافت می‌کردند. لذا یک چهار دیواری ساخته بودند: از پولهای ایران و امریکا و اسرائیل و اعراب. و هرکدام را از دیگری می‌ترساندند، تا کمک‌های بیشتری بگیرند. ایران که از این موضع اطلاع داشت، اعلام کرد ما نمی‌خواهیم فلسطین را اشغال کنیم! بلکه می‌گوییم: همه طرفها در یک رفراندوم شرکت کنند، و دولت جدیدی برمبنای رای مردم تشکیل دهند. اما اسرائیل قبلا این کار را کرده بود! لذا هیچکس به پیشنهاد ایران اهمیت نمی‌داد. آنها تبلیغ می‌کردند که در اسرائیل، انتخابات آزاد است: عربها و یهودیها و مسیحی‌ها در‌‌ان‌شرکت دارند، ولی اکثریت با صهیونیست‌ها است، لذا دو حزب قوی انها همیشه پیروز است. و برای اثبات این نظریه دموکراتیک، شهرک‌ها را توسعه داده و هرچه بیشتر، آمار صهیونیست‌های شهرک نشین را افزایش می‌دادند، تا هیچگاه ترکیب جمعیت به نفع دیگران نشود. ایران اصرار داشت که رفته‌ها هم برگردند، تا تعادل بین یهودیان و مسلمانان برقرار شود، ولی آوارگان عرب، قصد برگشت نداشتند، ولی یهودیان هر بار شهر کهای جدیدی را اضافه می‌کردند. لذا طرح ایران اجرا شده بود. برای خنثی سازی برگشت آوراگان فلسطینی هم، معامله قرن را مطرح کردند، تا آنها در خارج از فلسطین زندگی بهتری داشته باشند. تنها راه آزاد سازی قدس شریف، اعلام قدس فارسی است. ایران با راهپیمایی روز قدس(اربعین) با دست خالی، اسرائیل را فنح کرده، نماز روز قدس امسال را، در آنجا برگزار کند.